Nederlands Hebrew English
Home
Documenten
Bestel nu
Artikelen
Prikbord
Nieuwsbrief
Verhalen
Over wezen.org
Nieuws
Ter nagedachtenis
Contact
Links
Video
Philip Staal
Philip Staal
OPINIE
Respect voor Emoties en voor Feiten
reacties (3)

Onder deze titel schreven de heren van Thijn en Vuijsje hun reactie in het NIW van 23 oktober 2009, naar aanleiding van de open brief van Elma Verhey (NIW, 16 oktober 2009).
"Respect voor emoties en voor feiten" een vreemd gekozen titel vinden personen die weet hebben van de achtergrond van het conflict tussen de oorlogswezen en Joods Maatschappelijk Werk (JMW). Uit documenten blijkt dat deze titel niet van toepassing is op de bestuurders van de voormalige voogdijinstellingen en hun vermogensopvolger JMW. Ik heb hier al op gereageerd in mijn open brief aan Ed van Thijn. In die brief kan men o.a. lezen dat prof. dr. Arnold Heertje 'Rekenschap' (het onderzoek van JMW) een pseudo-onderzoek noemt. De opdracht en formulering van de onderzoeksvraag hadden het kennelijke oogmerk de waarheid onder de pet te houden. Ongetwijfeld is er nog steeds meer materiaal beschikbaar dan thans wordt gezegd.
Jammer genoeg heeft het NIW mijn brief (aan het NIW gestuurd op 22 november 2009) niet gepubliceerd. Een arbeidsconflict op het NIW, veroorzaakt door "een breidel op het gebied van JMW", is hier de oorzaak van zo kreeg ik te horen van de redactie van het NIW. Het bestuur heeft verdere berichtgeving over de JMW-wezen verboden.
De waarheid is kennelijk te pijnlijk voor de bestuurders van weleer en voor JMW en mag daarom niet gepubliceerd worden.
Het conflict tussen de oorlogswezen en JMW gaat over feiten en waarheidsvinding, emoties moeten daar buiten gehouden worden. Het belang van een wetenschappelijk verantwoorde studie over dit onderwerp en het eventueel daaruit voortvloeiende rechtsherstel gaat voor ons, Joodse oorlogswezen, veel verder dan de materiële kant ervan. Wij zien zo’n onderzoek als de toegangspoort tot het recht, de enige weg die openstaat tot erkenning van het leed dat ons (bewust en onbewust) is aangedaan. Het maakt voor de oorlogswezen geen verschil of een notaris, advocaat, makelaar en/of de Joodse voogdijinstelling zich een gedeelte van hun vermogen heeft toegeëigend. De Joodse voogdijinstellingen waren de beheerders van hun vermogen. De claim ligt dus bij JMW als zijnde de vermogensopvolger van de Joodse voogdijinstellingen.
Maar wat maakt het uit: papier is geduldig en ontkennen is een kunst. Dit principe wordt door JMW uiterst behendig gehanteerd. Eerst ontkennen, dan pas nadenken. De waarheid is een zorg voor later, wanneer ontkennen geen zin meer heeft.
Geef uw reactie
Naam*
E-mailadres*
E-mailadres tonen
Woonplaats*
*Verplichte velden
Uw bericht



Waarom komt jmw niet over de brug, is bang voor de waarheid? Zelfs voor 2de gen oorlogsslachtoffers, die onder hun voogdijschap, zwaar opgelicht zijn vnml dus financieel en het geld wat meer te geven aan eigenaars dan laten uitdelen aan moslims ed die niet eens weten wat 2de wo was laat staan de rest. Dank voor begrip.
Sonja Lilienstern-Spijer, Haifa, 25 december 2009.

Beste Marianne,
Nee, wij weten niet of Shalom Pront enige vergoeding voor zijn verkochte panden heeft ontvangen van JMW. Wij krijgen geen toegang tot het archief van JMW. Het enige wat we kunnen melden is dat zijn houding tegenover de oorlogswezen in 2005 volkomen omgeslagen is. Zo heeft hij de vraagstelling (met de kennelijke bedoeling de waarheid onder de pet te houden) en eveneens de opdracht voor het onderzoek "Rekenschap", mede ondertekend.
Redactie wezen.org, 25 december 2009.

Ja, jammer dat je brief van 27 november niet is geplaatst, maar gelukkig weten we nu allemaal de reden hiervan en dat alles te lezen is op de website van de wezen. Ook ik denk dat er veel meer materiaal aanwezig is dan JMW wil toegeven.
Shalom Pront is vergeten om mijn financiële dossier op tijd door te sturen naar JMW voor onderzoek. Heeft hij dit echt vergeten? Weten jullie of Shalom Pront alsnog geld heeft gekregen van JMW voor zijn vier huizen?
Ik hoop intens dat er meer mensen reageren.
Marianne van Geuns, Ramat Hasharon, 23 december 2009.
top